ποιός φοβάται και νομίζει πως είναι πραγματικότητα οι τρομακτίκες ιστορίες??? εγώ..!!
και δεν είμαι περήφανη γι'αυτό,γιατί μετά φοβάμαι και αναγκάζομαι να ζω μέσα στον φόβο μου...όταν είδα το Paranormal Activity (και τα 3) δεν φοβήθηκα...ο τρόμος ήρθε μετά από 2 μήνες όταν άκουσα κάτι θορύβους ... στην αρχή δεν έδωσα σημασία...μετά όμως,όταν είχε νυχτώσει για τα καλά,και ξανάκουσα πάλι θορύβους το σκέφτηκα πιο προσεκτικά..κουλουριάστηκα δίπλα στη μητέρα μου και άφησα να περάσουν ακόμα 2 ώρες μέχρι να πάει 11.. οι γονείς μου πήγαν για ύπνο και επειδή φοβόμουν και είχα αύριο σχολείο αποφάσισα να πάω να ξαπλώσω και εγώ και να διαβάσω ένα βιβλίο...πέρασε αλλη μια ώρα,μέχρι που νύσταξα...έκλεισα τα φώτα,έκλεισα τα μάτια μου και περίμενα τον μίκρο αυτό θάνατο,που ονομάζουμε ύπνο ν α έρθει να με πάρει...
καθώς περίμενα ακούω την ντουλάπα να κλείνει απότομα και πολύ δυνατά...κατατρόμαξα..δεν ήταν ανοιχτή η ντουλάπα για να κλείσει και ποιός συκώθηκε τέτοια ώρα για να την κλείσει..δεν κουνήθηκα καθόλου..μετά ακούω από δίπλα μου κάποιον να μουρμουρίζει..εκεί ήμουν ετοιμη να πάθω καρδιακή προσβολή...και σαν να ,μην έφτανε αυτο για να φρικάρω,ακούω κάποιον να "ξύνει" τα νυχια του πάνω στο γραφείο μου,που είναι τραχύ και δίπλα μου...
δεν άνοιξα τα μάτια μου,δεν κουνήθηκα καθόλου,σχεδόν ούτε καν ανέπνεα... δεν πρόκειται ποτέ να μάθω τί ήταν αύτο,αλλά ούτε πρόκειται να επιχειρήσω να βάλω κάμερα για να δω....!!!!
και δεν είμαι περήφανη γι'αυτό,γιατί μετά φοβάμαι και αναγκάζομαι να ζω μέσα στον φόβο μου...όταν είδα το Paranormal Activity (και τα 3) δεν φοβήθηκα...ο τρόμος ήρθε μετά από 2 μήνες όταν άκουσα κάτι θορύβους ... στην αρχή δεν έδωσα σημασία...μετά όμως,όταν είχε νυχτώσει για τα καλά,και ξανάκουσα πάλι θορύβους το σκέφτηκα πιο προσεκτικά..κουλουριάστηκα δίπλα στη μητέρα μου και άφησα να περάσουν ακόμα 2 ώρες μέχρι να πάει 11.. οι γονείς μου πήγαν για ύπνο και επειδή φοβόμουν και είχα αύριο σχολείο αποφάσισα να πάω να ξαπλώσω και εγώ και να διαβάσω ένα βιβλίο...πέρασε αλλη μια ώρα,μέχρι που νύσταξα...έκλεισα τα φώτα,έκλεισα τα μάτια μου και περίμενα τον μίκρο αυτό θάνατο,που ονομάζουμε ύπνο ν α έρθει να με πάρει...
καθώς περίμενα ακούω την ντουλάπα να κλείνει απότομα και πολύ δυνατά...κατατρόμαξα..δεν ήταν ανοιχτή η ντουλάπα για να κλείσει και ποιός συκώθηκε τέτοια ώρα για να την κλείσει..δεν κουνήθηκα καθόλου..μετά ακούω από δίπλα μου κάποιον να μουρμουρίζει..εκεί ήμουν ετοιμη να πάθω καρδιακή προσβολή...και σαν να ,μην έφτανε αυτο για να φρικάρω,ακούω κάποιον να "ξύνει" τα νυχια του πάνω στο γραφείο μου,που είναι τραχύ και δίπλα μου...
δεν άνοιξα τα μάτια μου,δεν κουνήθηκα καθόλου,σχεδόν ούτε καν ανέπνεα... δεν πρόκειται ποτέ να μάθω τί ήταν αύτο,αλλά ούτε πρόκειται να επιχειρήσω να βάλω κάμερα για να δω....!!!!
