Ένα περίεργο όνειρο.

Όταν επεσε η νυχτα και ο ηλιος φιλησε την σεληνη για καληνυχτα,βγηκαν και τα αστρα στον ουρανο,ωστε να κανουν παρεα στην σεληνη.Καθως καθονταν εκει χωρις να κανει κανεις τιποτα ενα μικρο αστερακι ρωτησε την σεληνη : "Γιατι Σεληνη μου ειμαστε μονοι μας εδω πανω και οι ανθρωποι εκει κατω μπορουν να πηγαινουν σε διαφορετικα μερη,να γνωριζουν καινουργιους ανθρωπους και να ζουν?"
"Αχ αγαπητο μου αστερακι.Εισαι τοσο μικρο που δεν εχεις καταλαβει οτι αυτοι εκει κατω καποτε θα πληγωθουν.Και εσυ εδω πανω γνωριζεις αλλα αστερια.Εμεις ειμαστε ομως οικογενεια,δεν θα πληγωσουμε ο ενας τον αλλον.Ενω εκει κατω δεν υπαρχουν μονο καλοι αλλα και κακοι.Εμεις ειμαστε προστατευμενοι!"
Το αστερακι σκεφτοταν τα λογια της σεληνης πολλη ωρα.Δεν καταλαβαινε απολυτα τι ηταν αυτο που ηθελε να του πει η σεληνη!Τοτε η αγαπημενη του σεληνη τον πλησιασε και του ειπε τρυφερα στο αυτι: "Θα παρακαλεσω τον αδερφο μου τον ηλιο να μας αφησει να κατεβουμε για να σου δειξω τι υπαρχει σε αυτον τον κοσμο!"
"Μα πως θα κατεβουμε?Δεν μπορουμε.Εγω ειμαι ενα στερι και εσυ η σεληνη.Δεν γινετε!"
"Ο αδερφος μου ξερει παραπανω πραγματα απο εμενα και ολα τα στερια μαζι.Κατι θα σκεφτει!"
Και η σοφη σεληνη ειχε δικιο για αλλη μια φορα.Την επομενη μερα το αστερακι ξυπνησε πανω σε κατι μαλακο.Ηταν ενα κραβατι!Ηταν ανθρωπος οπως και η σεληνη απο διπλα του!
"Χαχ.Τι περιεργο ονειρο.Ειδα λεει πως ημουν αστερι και εσυ η σεληνη"
"Μα αυτο συμβαινει αγαπητο μου αστερακι.Εισαι ενα αστερι απλως ο αδερφος μου μας εκανε ανθρωπους ωστε να μπορεσουμε να δουμε τους ανθρωπους!"
Μα ακουσε καλα το αστερακι?Να δουμε??? Εμεις? Μα νομιζε πως η σεληνη τα ηξερε  ολα.
Ηταν για πολυ ωρα προβληματισμενος και καθως προχωρουσαν στο δρομο πολλες φορες σκονταφτε.Αλλα αυτη την φορα επεσε πανω σε ενα ανθρωπο.Σηκωθηκε γρηγορα και του ζητησε οσο πιο ευγενικα μπορουσε συγνωμη.
"Συγνωμη καλε μου κυριε."
"Τι εκανες εκει? Επεσες πανω μου! Δεν ντρεπεσε?Εισε μονο ενας ζητιανος."
"Συγνωμη κυριε αλλα αν δεν το καταλαβατε ειναι μονο ενα αγορι"προσπαθησε να προστατευσει το αγορακι η σεληνη.
"Χα χα. Δεν εχει σχεση και παλι ειναι ενας ζητιανος"
Τοτε ο αγενης κυριος εφυγε.Το αστερακι ηταν ετοιμο να κλαψει.Ολη η περιφανεια του ειχε γινει κομματακια σκορπισμενα στον βρωμικο δρομο.
"Θελω να γυρισω σπιτι μου"
Και παλι την επομενη νυχτα ηταν στον ουρανο κοντα στην οικογενεια του.
Περασαν 5 μερες απο τοτε.Δεν ηθελε να τον βλεπουν ωστε κρυφτηκε.Ηταν τοσο απογοητευμενος που οι ανθρωποι ηταν κακοι.
Μια μερα ομως αποφασησε να βγει.Μολις τον ειδε η σεληνη αναφωνησε εκπληκτη,
"Ουαου! Περασαν μονο 6 μερες και ομως εγινες τοσο λαμπερο και ομορφο,αστερακι μου ! "
Το αστερι χαμογελασε και εκατσε μπροστα μπροστα.Μια στιγμη ειδε εναν αντρα και μια γυναικα σε μια παραλια.Πρεπει να ηταν ζευγαρι αφου ηταν αγγαλια.
Τοτε γυρναει η κοπελα στο αστερακι και λεει.
"Πω πω.Ειναι το ομορφοτερο αστερι πυ εχω δει ποτε μου!! Ειναι μαγευτικο"
Και εκεινη την στιγμη η περιφανεια του γυρισε.Ξαναμπηκε μεσα του και τοτε τα καταλαβε ολα.
"Αγαπημενη μου σεληνη δεν ειμαστε εμεις οι καλοι.Εμεις ειμαστε ολοι το ιδιο οποτε δεν υπαρχει καλος ή κακος αναμεσα μας.Οι ανθρωποι ειναι οι καλοι.Σε αυτους υπαρχουν κακοι οποτε αυτοι που ειναι σωστοι ειναι και καλοι."
"Ειδες λοιπον πως εκανα λαθος?Ολοι κανουμε και ολοι θα συνεχισουν.Βεβαια αυτο ηταν απλα μια δοκιμασια για να καταλαβεις μονος τι ειναι η ζωη και ποσο τελειος ειναι ο κοσμος που ζουμε ακομα και ειμαστε διαφορετικοι!"
Τοτε φιλησε γλυκα το αστερακι της και χαθηκαν μεσα στο σκοταδι.